Յաւիտենականութիւնը այնքան իրական է, որքան երգը թռչունին եւ գոյնը ծաղիկին: Այնքան իրական, որքան ջերմութիւնը կնոջ մը աչքերուն եւ տրտում գեղեցկութիւնը թիթեռնիկի թեւերուն: Այնքան իրական, որքան լռութիւնը:
Կը հաւատամ, Տէ՜ր, որովհետեւ հաւատքը երանութիւն է իմ մարմնին եւ զգայարանքներուն: Իմ հաւատքին մէջն է, որ իրերը աւելի կը գեղեցկանան եւ կը զգամ ջերմութիւնն ու գոյնը իրերուն:
Վա՜յ ինձ, Տէ՜ր, որ մոլորեցայ եւ երանութիւն փնտռեցի ոսկիին ու արծաթին մէջ եւ հոգիս դարձուցի մութ քարայր մը, ուր ոչ մէկ շող ներս թափանցեց ու դարձաւ թաց բնակավայրը մաշկաւոր թեւերով չղջիկներու:
Առաջին անգամ խաղաղութեան մէջ լսեցին Քու ձայնը: Երկնքի իմաստութիւնը նկանակի մը պէս կիսեցիր ու բաշխեցիր անոնց: Այդ նկանակը Քու մարմինն էր, Տէ՜ր: Անոնք Քու մարմնէն մարմին առին, Քու շունչէն առին թեւեր՝ հասնելու իրենց երազներուն, հասնելու լինելիութեան, հասնելու Քեզի, Տէ՜ր:
Ռուսաստանը սկզբունքորեն չի կարող զիջել «Զանգեզուրի միջանցք» կոչեցյալը թուրքական աշխարհին ու գլոբալ արևմուտքին, քանի որ դրա հետ կապված գլոբալ ռիսկերը նույն կարգի են, ինչ ուկրաինական դեպքում, քանի որ այն ուղիղ ճանապարհ է բացում դեպի Կասպից ծովի ավազանն ու դեպի Միջին Ասիա՝ դրանից բխող բոլոր հետևանքներով...